Ljubomir Pepic
Ако мажена жена изгледа добро, покрај староста – треба да му пружите рака на нејзиниот маж. Тоа е негова заслуга.
Не ја мачел својата жена со гадни трикови. Не и ги препуштал тешките работи. Не ја обвинувал, не ја критикувал, не викал на неа, не и се обраќал со груб глас. Ја прегрнувал, ја бакнувал и ја сакал. Ја фалел и и делел комплименти. Ја штител од опасност. Ја теѓел кога била загрижена. И благодарение на сето тоа добил убавица.
Во четириесеттите години тоа е јасно! Жената на добриот маж е убава, елегантна, спокојна. Седи и се насмевнува. Или работи нешто дома. Или едноставно шета под рака со мажот навечер, а сите останати мажи му завидуваат. Мислат: зошто мојата жена не е таква?
Јасно е зошто не е – жената треба да се чува и негува. И секако, постојат убави жени кои се сами. А веројатно и жени кои ја зачувале убавината и достоинството во несреќниот брак – но јас такви жени никогаш не сум сретнала. Мора да ја чувате својата жена уште од младите денови од животот – и така сигурно ќе биде убавица. И сите ќе велат, ова е среќен човек што ја има оваа жена!
Можеби имал среќа, но пред сѐ, тоа е заслуга на мудриот и добар маж. Изгледот и карактерот на жената многу зависат од односот кон неа.
Од убавите зборови ние жените сјаеме и се подмладуваме. Од прегратките стануваме послаби. Од бакнежите стануваме поубави и подобри…
И по постарата жена може да видите каков маж има – добар или не баш.
Извор: srekja.mk
